به همین دلیل منظر ما در دانشگاه علوم پزشکی تهران ایجاد شعبه بین‌المللی کیش و وارد شدن به بازار آموزش در منطقه است. ما فکر می‌کنیم می‌توانیم از سراسر دنیا دانشجو بگیریم. نظر ما این است که این شعبه از دانشگاه بودجه خودش را خودش تأمین کند.
چراکه مسلما دانشگاه با مشکلات مالی که دارد نمی‌تواند برای این کار بودجه جداگانه‌ای اختصاص دهد، بنابراین این کار باید توسط شهریه‌ای که از دانشجوها دریافت می‌شود، تأمین اعتبار شود. همچنین ما تلاش کردیم تا از منطقه آزاد کیش و حتی از کسانی که حاضرند در این زمینه سرمایه‌گذاری کنند، کمک بگیریم.
نکته اینجاست که واقعا برای جمهوری اسلامی ایران لازم است که ما در بحث آموزش بین‌المللی و بازار آموزش بین‌المللی وارد بشویم و این اقدام دانشگاه علوم پزشکی تهران، برای تحقق اهداف جمهوری اسلامی ایران در تبدیل شدن به قطب علمی منطقه است و با این‌حال کمکی از سوی دولت در این زمینه به دانشگاه نشده است.
بسیاری از دانشجوهای ایرانی با هزینه‌های شخصی می‌روند و در دانشگاه‌های کشورهای منطقه ثبت نام می‌کنند و پول هنگفتی به این ترتیب از این مملکت خارج می‌شود. برخی از دانشگاه‌های منطقه استاد و دانشجوی ایرانی دارند.
اکنون ما در یکی از دانشگاه‌های مالزی به نام UPM، 800 دانشجوی ایرانی داریم. علت این که ما در منطقه آزاد کیش این کار را انجام دادیم این است که استادان خارجی بتوانند بدون نیاز به ویزا به این محل سفر کنند و ما بتوانیم با همکاری دانشگاه‌های سایر کشورهای دیگر مدرک مشترک به دانشجویان اعطا کنیم.
حتی از این هم فراتر، قصد داریم در کیش شهر دانش و سلامت راه اندازی کنیم که نمی‌دانم چند سال طول خواهد کشید و اصلا عمر ما کفاف تکمیل این طرح را خواهد داد یا نه. اما همین قدر می‌دانم که به ظن من این طرح بزرگترین طرح حوزه سلامت در ایران است.
همچنین دانشگاه ما رتبه اول پژوهش در کشور را دارد و در زمینه پیوند کلیه و پیوند مغز استخوان در دنیا حرف برای گفتن دارد. ما در زمینه پیوند مغز استخوان دومین مرکز در دنیا هستیم. ما می‌توانیم در کیش؛ این شهر دانش و سلامت در این زمینه‌ها وارد بازار بین‌المللی بشویم. ترمیم ضایعات نخاعی با تزریق سلول‌های شوان می‌تواند در این مرکز انجام شود.
با این‌حال، مهم‌ترین چالشی که ما در دانشگاه، در سال 86 داشتیم و به‌نظر می‌رسد در سال آینده نه‌تنها حل نشده که تشدید می‌شود، مسئله اعتبارات ماست. در طول امسال، در دانشگاهی که نماد آموزش عالی کشور است، بودجه‌های آموزشی حدود 10 درصد سقوط کرد. این موضوع یک فشار فوق‌العاده به ما وارد کرد. همین حالا ما دانشکده‌هایی را داریم که بیش از 90 درصد بودجه‌شان فقط برای حقوق استادان هزینه می‌شود.
در بخش درمان هم سیاست کلی‌ای که ما در دانشگاه دنبال می‌کنیم این است که به بیمارستان‌ها و واحدهای درمانی مختلف اختیارات بیشتری بدهیم و همه آنها را به صورت هیات امنایی اداره کنیم.
یعنی هیات امناهای مستقل برای بیمارستان‌های مختلف داشته باشیم. البته فعلا در حال طراحی چارچوب‌های این کار هستیم و اجازه کلی این کار را از هیات امنای دانشگاه و وزارت بهداشت گرفته‌ایم. برداشت ما این است که در شرایط فعلی که اداره واحدهای درمانی ما از لحاظ اقتصادی دچار مشکل است، با سپردن کار به خود واحدهای درمانی و استفاده از افراد خیر بتوانیم مشکلات را رفع کنیم.
به هرحال مجموعه تلاش‌های ما این است که از وابستگی دانشگاه علوم پزشکی تهران، که در جشنواره اخیر رازی بار دیگر رتبه برتر را در پژوهش کسب کرد، به دولت کم کنیم، اما به هرحال کمبود بودجه دانشگاه علوم پزشکی تهران به‌رغم تلاش‌های جدی‌ای که برای رفع آن صورت می‌گیرد همچنان وجود دارد.
دانشگاه با مشکلات جدی اعتباری مواجه است و تنها در بخش آموزش و پرداخت حقوق استادان به یکی از مشکلات جدی در ماه‌های پایانی سال تبدیل شده است. ادامه و حفظ روند پژوهش در دانشگاه علوم پزشکی تهران با توجه به پیشرفت‌هایی که این دانشگاه در بخش پژوهش داشته، کار بسیار سختی است و اگر کمک ویژه‌ای به دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت نگیرد این پژوهش‌ها نمی‌تواند به خوبی ادامه پیدا کند.
*رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران
